Egzystencja przedsiębiorstw jest uzależniona głównie od regularnych wpłat od kontrahentów. Jednak wiele firm ma problemy z płynnością i zwleka z robieniem przelewów. Dlatego z pomocą przychodzi faktoring dla firm.

Główne założenia faktoringu

Faktoring jest działalnością finansową i przedstawia się ją jako nowoczesny instrument finansowy dedykowany przedsiębiorstwom, spółkom czy osobom wykonującym wolne zawody. W operacji tej biorą udział trzy strony:

• faktor – udziela usługi faktoringowej, udzielając finansowania i wykupując fakturę,
• faktorant – strona korzystająca z tejże usługi, jest określana jako beneficjent,
• dłużnik – osoba, na której spoczywa obowiązek uregulowania należności.

Jak działa ta operacja? Faktor wykupuje nieprzeterminowaną wierzytelność firmy a ten otrzymuje środki finansowe. W ten sposób zachowuje płynność finansową. Przedsiębiorstwo zewnętrzne dokłada wszelkich starań, aby kontrahent opłacił fakturę, jednocześnie informując go o przejęciu długu. Nie robi tego oczywiście za darmo. Pobiera on opłatę, dającą zysk z prowadzonej usługi. Zdarzają się instytucje bankowe, zajmujące się taką działalnością, ale przede wszystkim specjalizują się w tym firmy spoza sektora bankowego.

Podział usług faktoringowych

Usługa faktoringu dla firm może dotykać wiele obszarów i odpowiadać na różnorodne wyzwania. Z tego powodu istnieje wielokrotny podział tej usługi, zależny od potrzeb usługobiorcy. Główna definicja określa tylko podstawowe założenia. Istnieją jednak metody i odmiany, w których faktoring będzie realizowany.

Stosunek do wypłacalności dłużnika:

• pełny – faktor wykupuje całość faktury, jednocześnie uzyskując pełnię praw. Warto zauważyć, jakie podejmuje ryzyko. To na firmę faktoringową spadają kłopoty związane z nieterminową zapłatą przez dłużnika. Firma korzystająca z tych usług otrzymuje gotówkę pomniejszoną o prowizję i nie przejmuje się dalszymi losami zobowiązania,
• niepełny – wykup handlowej części faktury przez faktora. Nie ponosi on ryzyka niewypłacalności dłużnika. Obowiązek dopilnowania uregulowania należności wciąż spoczywa po stronie faktoranta,
• mieszany – faktor wykupuje prawa i obowiązki związane z fakturą. Jednak kwota jest uzależniona od kompromisu pomiędzy stronami. Nadwyżkę egzekwuje przedsiębiorstwo.

Sposób zawiadomienia o podpisaniu umowy:

• cichy – najpopularniejsza forma; dłużnik nie zostaje powiadomiony o procederze, którzy przelewa środki przedsiębiorstwu a ono firmie faktoringowej,
• otwarty – dłużnik zostaje poinformowany o transakcji. Może dokonać tego każda ze stron,
• półotwarty – dłużnik zostaje poinformowany o obowiązku opłacenia faktury dopiero w momencie wezwania do zapłaty. Na piśmie będą widniały dane do przelewu na nowy rachunek.

Moment zapłaty za dług:

• dyskontowy – środki zostają przekazane w ciągu kilku godzin od zawarcia umowy a termin opłacenia wierzytelności nie gra roli,
• zaliczkowy – wypłacana jest tylko określona zaliczka, pomocna w opłaceniu wierzytelności. Pozostała kwota jest przekazywana w momencie spłacenia długu,
• wymagalnościowy – opłata zostaje przekazana dopiero w momencie opłacenia całości zobowiązania przez dłużnika.